Jednym z wykonawców z jakimi kojarzą się lata 80. XX w. jest irlandzki zespół U2. Jego muzyka oscylująca na pograniczu post punku, alternatywnego rocka i popu cieszyła się wówczas dużym uznaniem fanów zniesmaczonych plastikową sieczką głównego nurtu ówczesnej muzyki popularnej.
Zespół ten powstał w stolicy Irlandii Dublinie już w 1976 r., ale debiutancki album pt,. „Boy” wydał dopiero w 1980 r. Oprócz niego we wspomnianej dekadzie grupa wydała jeszcze cztery albumy studyjne, z których szczególną popularnością i uznaniem cieszyły się zwłaszcza trzy z nich: „War” (1983), „The Unforgettable Fire” (1984) i „The Joshua Tree” (1987). To głównie przez ten ostatni z nich grupa ta stała się międzynarodową mega gwiazdą muzyki rockowej.
W latach 80. grupa U2 stała się popularna także w krajach Bloku Wschodniego, w tym także w komunistycznej Polsce. Działo się tak pomimo tego, że nie sprzedawała tutaj płyt, ani nie jeździła na koncerty, a cała jej twórczość była znana krajowym fanom jedynie z prezentacji radiowych (jej płyty winylowe w Polsce posiadały wówczas jedynie nieliczni szczęśliwcy).
Ani wówczas, ani obecnie nie należałem do jakichś szczególnie wielkich fanów tego zespołu. Szczerze mówiąc zawsze się dziwiłem, czemu jego muzyka jest tka popularna? Moim zdaniem jest to zwykła muzyka rockowa na dobrym poziomie, ale niezbyt oryginalna i porywająca. Taka dla mnie jest np. muzyka Zappy, The Grateful Dead, czy The Allman Brothers Band. Jednak wielu ludzi na całym świcie sądziło inaczej, stąd masowo kupowało jej albumy i chodziło na jej koncerty dzięki czemu członkowie tego zespołu szybko stali się milionerami.
Także polscy fani byli spragnieni nie tylko muzyki zespołu U2, ale także wszelkich gadżetów z nim związanych, np. plakatów. Wychodząc naprzeciw temu zapotrzebowaniu redakcja muzyczna magazynu „Razem” wydała w 1986 r. taki plakat wraz z krótkim ale rzeczowym opisem historii tego zespołu przygotowanym przez Jacka Daleckiego.
